Verwoest Huis Piet Mondriaanstraat
In de nieuwe installatie Verwoest Huis Piet Mondriaanstraat staan grootschalige architectonische ingrepen in 4 4-kamerappartementen in een betonnen jaren 60 flat van woningbouwvereniging de Alliantie in Amsterdam/ Slotervaart centraal. De installatie vormt de basis voor twee grote fotowerken (en een klein-formaat fotoserie).
In de installatie staan ingrijpende architectonische ingrepen centraal, waarbij grote delen uit plafonds, vloeren en muren zijn gehakt. De balans tussen opbouw en verwoesting, orde en chaos, vallen en staan, is in deze installatie verder uit evenwicht geraakt: het destructieve, de chaos en verwoesting staan meer op de voorgrond. Dit komt ook tot uitdrukking in het materiaalgebruik en de wijze van ordenen of juist het niet ordenen. Al het gebruikte materiaal komt uit het flatgebouw; in totaal zijn ongeveer 45 flats gestript: deuren (ongeveer 400), aanrechten, kasten, schroten, vloerdelen, deurposten, beton en steen.
Natuur- en oorlogsrampen dienen nadrukkelijker tot inspiratie. De maatschappelijke context komt meer in beeld.
De concrete fysieke realiteit van een gebouw dat is verlaten, aangetast en deels verwoest (en ook weer deels opgebouwd) staat in scherp contrast tot een meer abstracte en surreële beeldtaal. Op deze wijze wordt de banaliteit/ de alledaagse werkelijkheid overstegen en tegelijkertijd benadrukt. De verschillende betekenislagen zijn als het ware op elkaar gestapeld: opbouw en verwoesting, vallen en staan, orde en chaos. De identiteit en structuur van een flatgebouw met gestapelde wooneenheden komt bloot te liggen.
Monnikenarbeid genereert een beeld van de kracht en schoonheid van het bouwen, van de kracht en schoonheid van verwoesting en verval; een evenwicht dat onbeslecht is, de ene keer doorslaand naar de ene dan weer naar de andere kant. Wankele evenwichten, die ook zichtbaar zijn in de stapelingen zelf (elk moment kan alles instorten).
Bij de start van het project zijn nog bijna alle flats bewoond, gedurende de eerste twee maanden vertrekken alle bewoners. Pas de laatste 3 weken van het werkproces is het een dode flat zonder bewoners. Juist het feit dat de installatie gelokaliseerd is in een uitgeleefde sociale woningbouwflat (en niet in een museum of andere tentoonstellingslocatie) verleent de installatie een krachtige context: vanuit de fysieke alledaagse realiteit van een verloederde flat (sterk refererend aan de menselijke conditie/ het menselijk tekort) komt de bezoeker onverwacht doch krachtig in een surreële wereld, die in zijn artistieke beeldtaal een scala aan associaties en referenties oproept: een kathedraal of paleis, een archeologische opgraving van een klassieke bouwperiode, een mausoleum of grafkerk, grotkerk, primitieve ongekunstelde bouwkunst.
In het project is intensief samen gewerkt met een aannemer. De startwerkzaamheden waren ingrijpend: op basis van constructieberekeningen van een constructiebedrijf is toestemming verleend door de gemeente. Het gehele werkproces heeft een kleine drie maanden in beslag genomen en was bijzonder arbeidsintensief. In totaal zijn er ongeveer 2200 werkuren gemaakt.
De realisatie van Verwoest Huis Piet Mondriaanstraat is mogelijk gemaakt met financiële ondersteuning van het Fonds BKVB en een bijdrage van woningbouwvereniging de Alliantie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten